新歌歌词下载,兰亭序歌词,七里香歌词,后来歌词,双笙,等你下课歌词,lrc歌词下载,歌词网 设为首页 加入收藏 网站地图
乐趣喵歌词网
热搜:

Diepten Eeuwig Zwart - Verval

Diepten Eeuwig Zwart 文本歌词

作词 : Ruben Schmidt/Wessel Damiaan Reijman 作曲 : Ruben Schmidt/Wessel Damiaan Reijman In de schemering gebroken schuilt het licht van de avondzon Wijd en zijd raken bossen traag verhuld in een vaal schouwspel En waar het heden zich ontvouwt, waar de toekomst zich verhult Daar vermengen onze schaduwen zich met talloze uitgestreken silhouetten De schimmen geworpen door de bomen en de struiken Ooit krachtige symbolen, toonbeelden van pracht en sereniteit Zij vormen nu verminkte, obscure gestalten die tasten naar de kolkende wateren, Die reiken naar het ooit statige, nu gebroken steen, En die zich uitstrekken over ’t braakliggend fundament De ontelbare schimmen strekken zich uit, verder en verder, tot de gezichtseinder en daar ver voorbij Tot zij één worden met de horizont, waar de hemel hel, heide en heuvel ontmoet Al reikende tot het laatste licht vervallen wij zoals onze schaduwen voor ons In de klemmende greep van het onbekende; de nacht biedt zich aan Hier struinen wij nu, als zovelen voor ons, blind door het ongekende Waarbinnen met iedere pas een nieuwe oneindigheid zich uitstrekt Een martelgang die ons en alles met ons dieper ’t amorfe zwart in leidt De betekenisloze diepte, waarin iedere gedachte met ons onherroepelijk verwatert In de bodem raken onze beenderen vermengd met het eens levendige groen, Met zij die voor ons kwamen, allen verenigd tot vervallende massa’s zwart Om uiteindelijk de beginselen te vormen van het leven Dat zich op het gebod van de ochtendzon weer zal ontvouwen

Diepten Eeuwig Zwart LRC歌词

作词 : Ruben Schmidt/Wessel Damiaan Reijman 作曲 : Ruben Schmidt/Wessel Damiaan Reijman In de schemering gebroken schuilt het licht van de avondzon Wijd en zijd raken bossen traag verhuld in een vaal schouwspel En waar het heden zich ontvouwt, waar de toekomst zich verhult Daar vermengen onze schaduwen zich met talloze uitgestreken silhouetten De schimmen geworpen door de bomen en de struiken Ooit krachtige symbolen, toonbeelden van pracht en sereniteit Zij vormen nu verminkte, obscure gestalten die tasten naar de kolkende wateren, Die reiken naar het ooit statige, nu gebroken steen, En die zich uitstrekken over ’t braakliggend fundament De ontelbare schimmen strekken zich uit, verder en verder, tot de gezichtseinder en daar ver voorbij Tot zij één worden met de horizont, waar de hemel hel, heide en heuvel ontmoet Al reikende tot het laatste licht vervallen wij zoals onze schaduwen voor ons In de klemmende greep van het onbekende; de nacht biedt zich aan Hier struinen wij nu, als zovelen voor ons, blind door het ongekende Waarbinnen met iedere pas een nieuwe oneindigheid zich uitstrekt Een martelgang die ons en alles met ons dieper ’t amorfe zwart in leidt De betekenisloze diepte, waarin iedere gedachte met ons onherroepelijk verwatert In de bodem raken onze beenderen vermengd met het eens levendige groen, Met zij die voor ons kwamen, allen verenigd tot vervallende massa’s zwart Om uiteindelijk de beginselen te vormen van het leven Dat zich op het gebod van de ochtendzon weer zal ontvouwen

下载【Diepten Eeuwig Zwart】的LRC歌词