Venice (Веницейская жизнь) 文本歌词
作词 : Осип Мандельштам
作曲 : Gigi Dedalamazishvili
ვენეციური ცხოვრების სევდა და სიმძიმილი
ცხადია ჩემთვის, დღესავით ცხადი,
ცისფერ სარკეში ცივი ღიმილით
ციმციმებს მისი უღონო ხატი.
სპეტაკი თოვლი, მწვანე ფარჩა, არსაით შველა!-
კანქვეშ ძარღვების ცისფერი არხი.
კვიპაროსების საკაცეზე გაუკრავთ ყველა-
ჩათბუნებული, მძინარე ხალხი.
და იწვის, იწვის კალათებში სანთლების წყება-
შემოფრენილა კიდობანში დაღლილი მტრედი;
გაუქმებული თეატრის თაღქვეშ
არავინ კვდება მოკვდავის მეტი.
ისევ ელდა და სიყვარული... საშველი არ ჩანს,
სატურნის ბეჭდით დაბეჭდავენ ყრმას ახალშობილს!
შესუდრავს ძელზე გაფენილი ჯალათის ფარჩა
სიკვდილმისჯილის მშვენიერ პროფილს.
მძიმედ ქშენ, მძიმედ, საძნელოა შენი მშვენება,-
ო, ვენეციავ, კვიპაროსოვან შუშაბანდში ისარკავ ახლაც
საწოლთან ლურჯად გადამდნარი მძივების წყებას
და მოლივლივე ჰაერის წახნაგს.
მაგრამ თითებში ვარდია თუ ქვიშის საათი,-
ადრიატიკავ, მომიტევე ამგვარი ცოდვაც!-
როგორ გავექცე, თვალციმციმა ვენეციელო,
თავაწყვეტილი სიკვდილის როკვას.
წარმავალია ყოველივე, ვესპერი ბრწყინავს.
ბნელ სარკეებში ილანდება სიშავე ფლასის
და ელოდება სუსანას მკერდი
ნაზარხოშევი ბერების ლაციცს...
Venice (Веницейская жизнь) LRC歌词
作词 : Осип Мандельштам
作曲 : Gigi Dedalamazishvili
ვენეციური ცხოვრების სევდა და სიმძიმილი
ცხადია ჩემთვის, დღესავით ცხადი,
ცისფერ სარკეში ცივი ღიმილით
ციმციმებს მისი უღონო ხატი.
სპეტაკი თოვლი, მწვანე ფარჩა, არსაით შველა!-
კანქვეშ ძარღვების ცისფერი არხი.
კვიპაროსების საკაცეზე გაუკრავთ ყველა-
ჩათბუნებული, მძინარე ხალხი.
და იწვის, იწვის კალათებში სანთლების წყება-
შემოფრენილა კიდობანში დაღლილი მტრედი;
გაუქმებული თეატრის თაღქვეშ
არავინ კვდება მოკვდავის მეტი.
ისევ ელდა და სიყვარული... საშველი არ ჩანს,
სატურნის ბეჭდით დაბეჭდავენ ყრმას ახალშობილს!
შესუდრავს ძელზე გაფენილი ჯალათის ფარჩა
სიკვდილმისჯილის მშვენიერ პროფილს.
მძიმედ ქშენ, მძიმედ, საძნელოა შენი მშვენება,-
ო, ვენეციავ, კვიპაროსოვან შუშაბანდში ისარკავ ახლაც
საწოლთან ლურჯად გადამდნარი მძივების წყებას
და მოლივლივე ჰაერის წახნაგს.
მაგრამ თითებში ვარდია თუ ქვიშის საათი,-
ადრიატიკავ, მომიტევე ამგვარი ცოდვაც!-
როგორ გავექცე, თვალციმციმა ვენეციელო,
თავაწყვეტილი სიკვდილის როკვას.
წარმავალია ყოველივე, ვესპერი ბრწყინავს.
ბნელ სარკეებში ილანდება სიშავე ფლასის
და ელოდება სუსანას მკერდი
ნაზარხოშევი ბერების ლაციცს...